Bu çalışma, 50 kişilik hayali klanlar üzerinden, babalık bilinmezliği ve çok eşlilik koşullarında ensest riskini matematiksel ve görsel modellerle analiz eder. Anne soyuna dayalı izleme, Westermarck etkisi ve evrimsel kaçınma stratejileriyle ensest olasılığı değerlendirilir. İnsan evriminde eşitlikçi cinsel seçim ve sosyal yapıların bu riskleri nasıl azalttığı tartışılır.

Uzun bir aradan sonra Primeval Kinship (İlkel Akrabalık) kitabına ve blog yazılarına dönmek istiyorum.Önceki yazılarımı gözden geçirdim ve dağınıklığımı ve yazılarımın yorum ağırlıklı olduğunu fark ettim. Bu yazıyla hem motivasyonumu yeniden kazanmak hem de şimdiye dek neler yazdığımı toparlamak istiyorum. Akrabalık yapıları, primat davranışları ve kültürel evrimin izini süren önceki bölümleri kısaca özetlemeye çalışıyorum.

Bu yazı, primat kökenli ensestten kaçınma davranışının evrimsel kökenlerini ele alır. Chapais’in teorisine göre, insanlar yakın akrabalarla cinsel ilişkiden biyolojik olarak kaçınmaya evrimsel süreçte programlanmıştır. Dişilerde bu mekanizma daha eskiye dayanır. Ben babalığın geç keşfi nedeniyle erkeklerde bu eğilimin daha yeni geliştiği görüşüne sahibim. Sosyal yapı, göç ve bağlanma, bu davranışları şekillendiren önemli faktörlerdir.

Chapais, insan akrabalık sistemlerinin yalnızca kültürel değil, evrimsel ve biyolojik temellere dayandığını savunur. Annelik gibi bazı bağlar, kültürel olarak reddedilse bile biyolojik süreçlerle kaçınılmaz biçimde oluşur. İnsanlarda evlilik, kardeşlik, soy takibi gibi yapılar, primat atalarımızdan evrimleşerek gelişmiştir. Kültürel çeşitlilik bu yapıları dönüştürse de temel biyolojik bağlar değişmeden kalır. İnsan akrabalığı çift taraflıdır; biyolojik temelli olup kültürle ç

İnsanlarda akrabalık hem biyolojik hem kültürel temellere dayanır. Geleneksel olarak soy bağı biyolojiye dayandırılsa da antropolojik çalışmalar, kültürlerin akrabalık tanımlarını şekillendirdiğini gösterir. Primatolojiden gelen veriler ise biyolojik akrabalığın sosyal davranışları etkilediğini ortaya koyar. Günümüzde akrabalık, doğuştan gelen bağlar ve toplumsal kabullerin birleşimi olarak görülmektedir.