Son iki ayda hızlı değişim isteğiyle yola çıktım ama hayatın gerçekçi olmayan beklentilerimi yüzüme çarptığını gördüm. Asıl mesele dünyanın değil, benim değişmem gerektiği. İç sesim bana ihtiyaçlarımı hatırlatıyor ama onu bastırdıkça kendimle bağım kopuyor. Çocukluktan gelen deneyimler duygularımı yönetmeyi zorlaştırıyor. Değişim, bu sesi düşman görmeden, duygularımı fark edip onlarla temas kurmakla mümkün.

Son iki ayda içimde umutla hayal kırıklığı yan yana yürüdü. Hızlı değişim istedim ama hayatın akışının benden bağımsız olduğunu fark ettim. Ölüm korkusu, zamanın hızla akışı ve yalnızlık duygusu beni en çok zorlayanlar. Yine de dürüst ve derin bağlar kurulabileceğine inanıyorum.

Bu yazı, insanın evrimsel geçmişiyle modern kültür arasındaki uyumsuzluğu ele alıyor. Bireysel sorunların toplumsal düzeydeki yansımalarını tartışıyor; ölüm korkusu, yalnızlık, özgürlük, anlam arayışı gibi varoluşsal temaların toplumu da etkilediğini savunuyor. Toplumların da bireyler gibi "terapiye" ihtiyaç duyabileceğini, ortak bir amaç ve anlam etrafında birleşmeden sağlıklı bir yapı kurulamayacağını vurguluyor.

Bu yazıda, bir babanın izlediği Adolescence filmi sonrasında kendi oğluyla olan ilişkisini sorgulaması ve ebeveynlikte yaşadığı derin iç çatışmalar ele alınıyor. Sevgi, sorumluluk, öfke, çaresizlik ve toplumsal baskılar arasında sıkışan bir babanın iç dünyasına dokunaklı bir yolculuk sunan bu metin, hem bir öz eleştiri hem de bir sevgi manifestosu niteliğinde.

4 yıl aradan sonra "anlam" konusuna geri dönüyorum. Aradan geçen yılların bana ne kattığına direk şahitlik ediyorum. Bu dört yılda okuduklarımı, öğrendiklerimi net bir şekilde görebiliyorum. Hem kendimi tarttığım hem de toplumsal açıdan önemli bir konuyu ele alan bir yazı. Anlam üretmek nedir? Kimler nasıl anlam üretir? Anlam üretiminin arkasında neler var? Toplumların içinde bulunduğu durumu anlam üretimi açısından ele alan bir yazı.

Türkiye'de kamusal alanın zayıflığı, dindar bilincin egemenliğiyle karşılıklı olarak birbirini besleyen bir ilişki içindedir. Eleştirel, özerk yurttaş kültürü gelişmediği için dini cemaat yapıları güçlenmiş, kamusal alan daralmıştır. Dindar bireyler için AKP, sadece bir parti değil, ontolojik bir meşruiyet kaynağıdır. Siyasi sadakat, itaat kültürü, kutsal algısı ve mağduriyet duygusuyla birleşir; tercih değil, kimliksel bir varoluş biçimi haline gelir.

Bu metin, “gerçeklik” kavramını iki düzeyde ele alıyor: Bilimsel (dışsal) gerçeklik, gözlem ve deneyle ortaya konan nesnel dünyayı ifade ederken; zihinsel (algısal) gerçeklik, bireyin deneyim ve yorumlarına dayanan içsel dünyayı yansıtır. Bu ikiliği kavramsal olarak netleştirmek amacıyla “bilimçek” ve “zihinçek” terimlerini öneriyor.um Böylece kavram karmaşasının önüne geçmeyi amaçlıyorum.

Bu metin, Dahlberg’in dört dijital demokrasi pozisyonunun Türkiye gerçekliğini yansıtmada yetersiz kaldığını savunuyor. Türkiye’deki dijital yurttaşları beş alternatif gruba ayırır: İronik-Tepkici, Devlet Manipülasyoncu, Kültürel-Kabilevi, İnanca Dayalı Kaderci ve Dijital Gezginler. Bu gruplar da ülkenin her yerinde olduğu gibi kutuplaşmış durumdalar.

Babalığın keşfi, cinselliğin anlamını değiştirdi, ataerkilliği doğurdu. Kadın özgürlüğü yeniden şekillenirken toplum dönüşüyor.

Kültürel intihar, toplumların adaptasyon başarısızlıkları ve sosyal çözülme sonucu kendi varlıklarını sürdüremeyip yok oluşa sürüklenmesidir

Toplumlar, çevresel krizler, yanlış yönetim ve karmaşık sosyal yapılar nedeniyle çökebilir. Tarih, hayatta kalmanın derslerini sunar.

Toplumların yok oluşunda kültürel bağlılık, savaşa hazırlık ve doğaya uyum kritik rol oynar; değerler, uzun vadeli hayatta kalışı etkiler.

Kültürel ritüeller, hoşnutsuzluğun ifadesi ve toplumsal değişim taleplerinin sembolü olarak direnişin güçlü bir aracı haline gelir.

Kültürel değişimin bireylerde hoşnutsuzluk ve yabancılaşma yaratarak toplumsal sağlığı nasıl etkilediğini inceler.

Gelenekler bireyleri baskılarken, hoşnutsuzluk ve isyan duyguları, kültürel değişim ve insan doğasına dair önemli bir mücadeleyi yansıtır.

Zihinsel hastalıklar bireysel değil, sosyo-kültürel bağlamla şekillenir; şehirleşme ve stres bu süreçte önemli rol oynar.

Aydınlanma sonrası akılcılık, etnik ve dini bağların zayıflamasını bekledi, ancak evrimsel geçmişimiz ve sosyal içgüdülerimiz bu dönüşü enge

Freud ve Fromm'a göre medeniyetin ilerlemesi, bireyde strese yol açan sosyal ve kültürel yapıların oluşumuna neden olmuştur.

Kapitalizm, bireylerin baskılardan kurtulup haklara sahip bireyler haline geldiği bir dönüşümken, İslam toplumlarında bu değişim engellenmiş

Engin Gençtan'ın İnsan Olmak adlı muhteşem şaheseri ile ilgili kısa bir inceleme.